DIADEM POLSKICH GÓR |
SZCZYT 23 z 80 | SZEROKA (842) | 1 KWIETNIA 2021 |
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/szeroka2.jpg?w=907)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/szeroka.jpg?w=681)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/168322805_475358567238100_7925540464261283885_n.png?w=512)
1 kwietnia 2021. Jedziemy w Góry Krucze. W Lubawce stajemy na parkingu Lubatexu.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7602.jpg?w=1024)
Od razu jesteśmy na właściwym szlaku, który na tym odcinku prowadzi przez pole.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7603.jpg?w=1024)
Na granicy lasu szlak zielony zaczyna prowadzić stromo pod górę.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7604.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7605.jpg?w=1024)
Wąska dróżka prowadzi cały czas pod górę. Zaczynają też pojawiać się formacje skalne.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7606.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7607.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7608.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7609.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7610.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7611.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7612.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/167442237_443105096762533_3344207026355210011_n-1.jpg?w=1024)
Po krótkim wypłaszczeniu rozpoczęło się kolejne ostre podejście. Znaleźliśmy się w granicach rezerwatu Kruczy Kamień utworzonego w 1954 roku.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7613.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7614.jpg?w=1024)
Jeszcze trochę pod górkę i docieramy do punktu widokowego.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7615.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7616.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7617.jpg?w=1024)
Od tego momentu mamy już zdecydowanie łagodniejszy odcinek podejścia z kulminacją obok Starca (716)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7618.jpg?w=1024)
Po jakimś czasie ścieżka przechodzi w szeroką lekko kamienistą drogę i zaczyna się lekki spadek w kierunku Rozdroża Trzech Buków.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7619.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7620.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7621.jpg?w=1024)
Tutaj nasz zielony szlak zawraca w stronę Krzeszowa. Następny odcinek trasy pokonamy szlakiem niebieskim, który poprowadzi nas do Krzyżówki BHP.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7622.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7623.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7624.jpg?w=1024)
Ten fragment trasy z uwagi na wysokie jodły po obu stronach drogi trochę przypomina Dolinę Kościeliską. Tyle że szlak trawersuje górkę, więc z jednej strony mamy strome zbocze a z drugiej ostrą przepaść.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7625.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/cicha-dolina-2.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7626.jpg?w=1024)
Za źródłami Raby zaczęło się trochę bardziej strome podejście, a śniegu było tyle że po prostu nie dało się po nim nie iść.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7627.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7628.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/167538137_464178755004547_2482673131161216855_n.jpg?w=766)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7629.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7630.jpg?w=1024)
Jakoś się w końcu po tym zapadającym się śniegu wdrapaliśmy na Przełęcz Wiązowną, gdzie przebiega granica Polsko-Czeska. Tutaj kończy się czerwony szlak i teraz już zielonym przejdziemy spory kawałek wzdłuż granicy mijając czeskie słupki po lewej a polskie po prawej stronie.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7631.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/168429687_728140544518176_9146549524184421522_n.jpg?w=766)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7632.jpg?w=1024)
Po drodze otwiera się widok na najwyższy szczyt Kruczych Gór – Královecký Špičák.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7633.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7634.jpg?w=1024)
Trochę po 15 docieramy do celu. Idealna pora na piknik i garść informacji o samym szczycie. Głos ma niezawodny Marek Staffa:
Szeroka ( Der breite Berg, Polska Góra, Głazica, Szeroka). Najwyższy szczyt polskiej części Gór Kruczych. Pomimo, że należy do najwyższych wzniesień w całych Górach Kamiennych, do dzisiaj istnieją wątpliwości w polskiej literaturze co do usytuowania i nazwy szczytu. Wynika to z faktu, że grzbiet w tym rejonie jest szeroki, a kulminacje są słabo zaznaczone.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7635.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7636.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7637.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7638.jpg?w=1024)
Całe zamieszanie z umiejscowieniem szczytu potwierdziło się jakiś kilometr dalej. Na drzewie ukazały się resztki kartki z nazwą szczytu.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7639.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7640.jpg?w=1024)
Pozostała część drogi, z małymi wyjątkami, prowadziła już tylko w dół.
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7641.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7642.jpg?w=1024)
Pod sam koniec weszliśmy jeszcze na niebieski szlak, który biegnie tuż pod Kruczym Kamieniem. Z dołu robi chyba jeszcze większe wrażenie,
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7643.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7644.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7645.jpg?w=1024)
![](https://diadempolskichgor.home.blog/wp-content/uploads/2021/04/dscn7646.jpg?w=1024)
Wykorzystaliśmy ten dzień na maksa! Wish You were here, Chris.